วัดฮงเมียวจิ เป็นวัดในนิกายนิจิเร็น ตั้งอยู่บนเขาที่คุมาโมโตะตะวันตก เดิมทีเป็นวัดที่สร้างขึ้นที่โอซากาในปี 1585 โดยผู้ครองแคว้นคุมาโมโตะคนแรก คะโต คิโยมาสะ (1562–1611) ซึ่งสร้างขึ้นเพื่อรำลึกถึง คะโต คิโยทาดะ (1526–1564) ผู้เป็นพ่อ และต่อมาได้ย้ายมาตั้งในพื้นที่ของปราสาทคุมาโมโตะ หลังจากคิโยมาสะเสียชีวิตในปี 1616 จึงย้ายมาตั้งที่สถานที่ในปัจจุบัน



ประตูหน้า “นิโอมง” สร้างเมื่อปี 1920 ทำด้วยคอนกรีต ซึ่งถือว่าเป็นวัสดุที่แปลกใหม่สำหรับญี่ปุ่นในสมัยนั้น ทางเข้าวัดเป็นถนนหินกรวดทอดยาวเข้าไป สุดทางเป็นตัววัดฮงเมียวจิ เดิมทีวัดถูกเผาทำลายในสมัยสงครามเซนัน ปี 1877 และอาคารปัจจุบันถูกสร้างขึ้นในปี 1884 สิ่งก่อสร้างอื่นๆ ที่เรียงรายริมทางเข้าวัด ล้วนเก่าแก่กว่าอุโบสถของวัดทั้งสิ้น

บันไดหินที่เชื่อมจากวัดไปยังสุสานของ คะโต คิโยมาสะ มีชื่อที่มีความหมายเป็นเชิงชี้แนะว่า “มุนะซึกิ กังกิ” (กำหนดรู้ถึงการเ ต้นของหัวใจ) บริเวณตรงกลางบันไดมีโคมไฟหิน 400-500 โคมวางเบียดเสียดตลอดแนว บันไดฝั่งซ้ายและขวามี 176 ขั้น เมื่อถึงขั้นบนสุดฝั่งขวา หน้าประตูชั้นกลางมีโคมไฟเฝ้ายามหรือ “โจยะโต” ขนาดใหญ่มีฐานที่ทำจากแผ่นไม้กันสาดตั้งอยู่ ซึ่งในอดีตจะมีการจุดโคมไฟในตอนกลางคืนเพื่อให้มองเห็นตำแหน่งศาลเจ้าเมื่อมองมาจากปราสาท



เมื่อเดินลอดประตูที่อยู่ชั้นบนสุดของบันไดเข้าไป จะมีสวนที่ปูด้วยหินกรวด ถัดเข้าไปเป็นหอภาวนา (ไฮเด็ง) สำหรับสักการะ และหอหลัก (ฮนเด็ง) หรือหอศักดิ์สิทธิ์ซึ่งเป็นอาคารสุสานของ คะโต คิโยมาสะ รวมทั้งผู้รับใช้ทั้งสองที่ปลิดชีพตามไปหลังจากคิโยมาสะเสียชีวิต ฮนเด็งสร้างขึ้นในสมัยเมจิ (1868–1912) ตอนต้น ส่วนไฮเด็งมีการสร้างใหม่หลายครั้ง สมัยเมจิ รัฐบาลผลักดันให้แยกวัดและศาลเจ้าออกจากกัน คะโต คิโยมาสะ ซึ่งมีสถานะเป็นเทพเจ้าจึงถูกย้ายไปเก็บไว้ในศาลเจ้าคะโตที่อยู่ในบริเวณปราสาทคุมาโมโตะ อาคารสุสานถูกออกแบบและสร้างให้มีความคล้ายคลึงกับปราสาทคุมาโมโตะ ฮนเด็งเมื่อเทียบกับหอคอยเทนชุคาคุทั้ง 2 ที่อยู่ในปราสาท จะมีความสูงเท่ากับหอคอยเทนชุคาคุใหญ่

หากเดินขึ้นบันไดอีก 300 ขั้น บนเขาจะมีรูปปั้นสำริดของคะโต คิโยมาสะ สร้างขึ้นเมื่อปี 1960 เป็นผลงานของช่างแกะสลักชื่อ เซโบ คิตะมุระ (1884–1987) เซโบเป็นที่รู้จักในฐานะของคนออกแบบรูปปั้นสันติภาพนางาซากิด้วย